Wielki atlas roślin Polski
OKRYTONASIENNE / RÓZOWCE / RÓŻOWATE / Laurowiśnia
Laurowiśnia wschodnia
(Laurocerasus officinalis Roem.)
(Prunus laurocerasus L.)
Inne nazwy: laurośliwa wschodnia, wawrzynośliwa, śliwa wawrzynolistna.
Rozmieszczenie geograficzne
Pochodzi z Półwyspu Bałkańskiego, Kaukazu i Azji Mniejszej. W Polsce jest uprawiana.
Gatunek obcy. W Polsce uprawiany.
Pokrój
Drzewo lub krzew o wysokości do 6 m.
Liście
Zimotrwałe, eliptyczne, całobrzegie i skórzaste. Na górnej stronie są błyszczące i ciemnozielone (przypominają liście laurowe i stąd pochodzi nazwa laurowiśnia).
Kwiaty
Drobne, białe, delikatne, pachnące, zebrane we wzniesione grona. Mają 5-działkowy kielich, 5-płatkową koronę, 1 słupek i liczne pręciki.
Okres kwitnienia: Maj.
Owoce
Czarny pestkowiec. U nas owoce zawiązują się rzadko.
Siedlisko
Roślina ozdobna. Dość rzadko u nas uprawiana, zapewne z powodu niewystarczającej odporności na silne mrozy. Wymaga żyznej i wilgotnej gleby z dużą zawartością wapnia oraz stanowiska osłoniętego od wiatru. Jest odporna na zanieczyszczenia powietrza. Może rosnąć zarówno w słońcu, jak i w zacienieniu.