Szałwia okręgowa
(Salvia verticillata)
RODZINA: Jasnotowate (Lamiaceae)
WYSTĘPOWANIE: Występuje w środkowej i południowej Europie oraz w zachodniej Azji i na Kaukazie. Dość pospolity na terenie Polski.
Łodyga wzniesiona, prosta. Jest odstająco owłosiona, górą zwykle rozgałęzia się.
Liście - ulistnienie nakrzyżległe. Liście trójkątnie sercowate, o blaszce brzegiem nierówno karbowano-ząbkowanej.
Dolne mają długie ogonki, górne są niemal siedzące. Są krótko owłosione.
Kwiaty wyrastają w okółkach po 20-40. Dzwonkowatojajowaty kielich jest dwuwargowy, dwubocznie symetryczny. Korona wyraźnie dwuwargowa, jasnoniebieskofioletowa, z pierścieniem włosków wewnątrz. Jej górna warga o przewężonej nasadzie jest ruchomo połączona z wargą dolną.
W środku korony jeden słupek z szyjką osadzoną w nasadzie zalążni i 2 jednopylnikowe pręciki, przy czym jeden z nich jest krótszy
i przekształcony w rozszerzony trzonek. Roślina miododajna, owadopylna, wytwarzająca dużo nektaru.
SIEDLISKO: Występuje na suchych zboczach, przydrożach, nasypach kolejowych, w zaroślach.
OKRES KWITNIENIA: Czerwiec - sierpień.
WYSOKOŚĆ: 30 - 60 cm.