Dzwonek boloński
(Campanula bononiensis)
Gatunek rodzimy.
RODZINA: Dzwonkowate
Łodyga sztywna, słabo bruzdkowana, dołem obła, wyżej nieco kanciasta. Kutnerowato owłosiona. Ulistniona gęsto, skrętolegle.
Liście na spodniej stronie gęściej owłosione, szarozielone. Liście odziomkowe i dolne łodygowe z oskrzydlonymi ogonkami oraz blaszką
jajowatą, w nasadzie uciętą, zaokrągloną lub sercowatą. Brzeg blaszki karbowanopiłkowany. Wyższe liście siedzące i nasadą
obejmujące łodygę, ku górze łodygi coraz mniejsze i węższe.
Kwiaty - kwiatostan kłosokształtny, wydłużony, utworzony z licznych kwiatków na krótkich szypułkach, wspartych lancetowymi listkami,
zwykle krótszymi od kwiatów. Działek kielicha pięć, lancetowate, nieco odstające od korony. Korona niebieskawo fioletowa
stożkowato dzwonkowata, długości 1,5-2,5 cm. Rozcięta co najmniej do 1/3 na pięć ostrych i dość wąskich łatek.
Pręcików pięć. Słupek dolny z szyjką o trzech znamionach.
SIEDLISKO: Suche murawy kserotermiczne, trawiaste zbocza, wzgórza, obrzeża zarośli.
OKRES KWITNIENIA: Czerwiec - sierpień.
WYSOKOŚĆ: 30 - 50 cm
Roślina pod całkowitą ochroną.