Wielki atlas roślin Polski
OKRYTONASIENNE / RÓŻOWCE / RÓŻOWATE / Róża
Róża francuska
(Rosa gallica L.)
Rozmieszczenie geograficzne
Występuje w południowej, wschodniej i centralnej Europie oraz w Turcji i na Kaukazie. Kiedyś pospolity na terenie Polski, obecnie w środowisku naturalnym rzadki. Występuje w południowej Polsce, głównie na Nizinie Śląskiej, w pasie wyżyn, w górach w piętrze pogórza. Uprawiany był w Europie już przed rokiem 1500.
Gatunek rodzimy.
Pokrój
Rozłozysty krzew dorastający do 1 m wysokości.
Kora, pędy
Pędy cienkie, nagie i proste z dwoma rodzajami drobnych kolców (nie cierni); sierpowato zakrzywionych i prostych, a także z drobnymi igiełkowatymi szczecinkami. Pędy podziemne: krótkie, czołgające się dość grube kłącze.
Liście
Liście pierzasto-złożone, najczęściej 5-listkowe, o listkach szerokojajowatych, brzegiem gruczołkowato ząbkowanych. Wierzch ciemnozielony, pozornie skórzasty, spodem jaśniejszy, na nerwach delikatnie owłosione.
Kwiaty
Duże, pojedyncze, pięciopłatkowe, w ciemnoróżowym kolorze, charakteryzujące się silnym zapachem. Kielich o pierzastych działkach, mocno odgiętych w dół, szybko odpadający. Szyjki słupka nagie, lub nieco tylko owłosione. Szypułki kwiatowe długie, gęsto kolczasto ogruczolone.
Okres kwitnienia: Maj - lipiec.
Owoce
Niełupki. Duża liczba niełupek powstaje w czerwonym, kulistopodłużnym owocu pozornym, powstającym z rozrośniętego dna kwiatowego.
Siedlisko
Rośnie w zaroślach, na miedzach, przydrożach. Preferuje miejsca suche.
Roślina chroniona.
Roślina lecznicza.
Zawiera witaminę C, garbniki, karotenoidy, kwasy organiczne, olejki eteryczne, cukry, pektyny.